Weronika postanawia umrzeć

Podsumujmy.

Uznacie, że mam depresje i przepiszecie mi leki, prawda?
Mnóstwo ludzi je bierze i jakoś sobie radzą.

Naprawdę.

Wypiszecie mnie i wrócę do pracy.
Zjem obiad z rodzicami.
Pokażę, że znów jestem normalna i nie sprawiam kłopotów.
Pewnego dnia jakiś mężczyzna poprosi mnie o rękę.
Będzie miły i rodzice bardzo się ucieszą.
Przez pierwszy rok będziemy się kochać bez ustanku.
Potem coraz rzadziej i rzadziej.
Kiedy zaczniemy mieć siebie dość - zajdę w ciaże.
Wychowanie dzieci, praca i spłata kredytów będą trzymały nas razem.
Po jakichś 10 latach mąż wda się w romans, bo ja będę zbyt zajęta i zmęczona.
Dowiem się. Zagrożę, że zabiję jego, kochankę i siebie.

Przetrwamy to.

Po kilku latach znów zacznie romans.

Udam, że nic niewiem, bo szkoda będzie czasu na próżne awantury.

I tak doczekam ostatnich dni marząc, raz  żeby moje dzieci miały zycie jakiego ja nie miałam, a kiedy indziej ciesząc się, że stają się moją kopią.

Jest dobrze...

Naprawdę..

King Shark and the Clyrax